Schotse sferen

Om nog even terug te komen op het indrukwekkende slot van onze bijdrage aan de Kerstmis in de St. Joriskerk heb ik wat informatie opgezocht over Highland Cathedral en over de doedelzak.

Dit optreden met een echte ‘bagpiper’ in Schots kostuum vraagt om een herhaling, maar dan samen met het opleidingsorkest die dit nummer ook op het repertoire hebben.

 

Highland Cathedral, Ulrich Roever en Michael Korb.

 

‘There is a land far from this distant shore
Where heather grows and Highland Eagles soar
There is a land that will live ever more
Deep in my heart, my Bonnie Scotland

Though I serve so far away
I still see your streams, cities and dreams
I can`t wait until the day
When I`ll come home once more

So Lord keep me from the harm of war
Through all the dangers and the battles roar
Keep me safe until I`m home once more
Home to my own in Bonnie Scotland’.

 

De Duitse musici Ulrich Roever en Michael Korb schreven in 1982 deze doedelzakmuziek voor de Highland games in Duitsland.

De inspiratiebron voor dit lied komt van het verhaal dat Koning James I van Schotland zijn clanchiefs in het geheim bijeen roept in de Highland Cathedral om plechtig te zweren een eind aan de onderlinge vetes te maken.
Dat het lied zo populair is geworden komt mede door het feit dat Madonna het lied gebruikte als  ‘weddingmarch’ toen ze trouwde in Skibo castle.

 

De doedelzak

Wie gaat graven in de geschiedenis van de bagpipes of doedelzakken komt uiteindelijk terecht in het Egypte van de farao’s. Op reliëfs uit 2400 v. Chr. Zijn deze oer-bagpipes, bestaande uit twee rietpijpen met elk een riet te zien. In Egypte en Irak worden het instrument zelfs nog gebruikt.
De constructie met twee pijpen maakt het mogelijk om door het variëren van de lengte verschillend gestemde pijpen in één instrument te gebruiken.

De zak waar lucht in zit wordt onder de arm gehouden en ineen gedrukt, waardoor een toon in de drie bourdon-pijpen kan ontstaan. Op één pijp (de chanter) speelt men de melodie, terwijl de drie andere pijpen (bas-bourdon en de tenor-bourdons) voortdurend dezelfde toon voortbrengen. Op de chanter zijn gaten aangebracht die met de vingers kunnen worden afgesloten zodat er een melodie mee gespeeld kan worden. Dan is er nog een mondpijp die gebruikt wordt om lucht in de zak te blazen.
In elke bourdon-pijp zit een rietblad die het geluid produceren met de lucht uit de zak, en niet direct uit de mond. Hierdoor kan de speler ademhalen onder het spelen en op die manier een ononderbroken geluid voortbrengen.

Een kenmerk van de doedelzak is dat de toonproductie niet (of maar met grote moeite) stopgezet kan worden. Articulatie bij alle doedelzakken moet daarom met de vingers geschieden door middel van snelle voorslagen. Hierbij wordt de illusie van een onderbreking van de toon opgewekt door snel een vinger boven de actieve vinger even op te lichten of een vinger eronder even aan te tippen
Nog veel meer informatie over doedelzakken is de vinden op internet, Wikepedia heeft veel informatie.

 

Marjan de Vries –Rubingh.